Mijn persoonlijke verhaal

persoonlijke verhaal

Zelf vind ik het fijn als mensen zo moedig zijn om hun eerlijke levensverhaal te delen met mij.

Regelmatig roept het herkenning op. Het zorgt sowieso voor verbinding. Dat is wat het voor mij zo waardevol maakt.
En dat is dan ook de reden dat ik mijn persoonlijke verhaal deel met jou.

 

Lange tijd heb ik er moeite mee gehad om mezelf open te stellen. Het is voor mij altijd makkelijk geweest om interesse te tonen in een ander. Ik ging op slot als het over mij ging.
Ik kreeg het warm en voelde me onzeker worden en kwam niet meer uit mijn woorden.

In 2013 mijn helingsproces begonnen. Ik leerde om mezelf beetje bij beetje meer open te gaan stellen. Hierdoor lukte het mij om te gaan praten over belangrijke gebeurtenissen in mijn leven. Langzamerhand ervaarde ik meer lucht en ruimte.

Ik kwam erachter dat delen helen is. En dat het essentieel is om over gebeurtenissen te praten om het een plekje te kunnen geven.

Het is essentieel is om over gebeurtenissen te praten om het een plekje te kunnen geven.

Nog steeds vind ik het spannend om mijn verhaal te vertellen maar hier gaan we dan. Hierbij een deel van mijn persoonlijke verhaal. Wie weet vind jij ook herkenning in mijn verhaal.

Kind van gescheiden ouders

Gedurende mijn jeugd heb ik een turbulente periode meegemaakt binnen het gezin. Deze tijd heeft mij gevormd. Mijn ouders zijn op een heftige manier uit elkaar gegaan toen ik 13 jaar was. De jaren voorafgaand aan de scheiding waren intens.
Het was een periode van angst, onrust en spanningen.
Ik was constant op mijn hoede en alert. Mijn thuis voelde jarenlange als een onveilige basis. Ik kon me niet ontspannen. Regelmatig vluchtte ik naar de veilige haven die ik bij mijn opa en oma vond. Mijn moeder kreeg gevoelens voor een vrouw en kon dit niet opzij zetten. Dat is de reden geweest voor alle onrust binnen het gezin.

Het was voor mij een enorme opluchting dat mijn vader ergens anders ging wonen.
Het vertrek van mijn vader en  de officiële scheiding heb ik nooit als erg ervaren. Wat voor mij wel heel verdrietig is geweest is dat het contact met mijn vader geleidelijk minder werd.
Tot het moment dat er helemaal geen contact meer was.

Stoppen met voelen

In de intensieve jaren van ruzies en conflicten tussen mijn ouders dissocieerde ik van mijn emoties.
Dissociatie houd in dat wanneer gevoelens te veel en te intens worden je hersenen automatisch dat stuk van bewustzijn uitschakelen.
Dit noemen we een overlevingsmechanisme. En dit is belangrijk want hierdoor kunnen kinderen in heftige situaties overleven.

Gebeurtenissen herbeleven, doorvoelen en helen

In 2013 ben ik met behulp van een therapeut aan het werk gegaan met de gevoelens die ik niet doorvoelt had door dissociatie. Ik herbeleefde de gebeurtenissen. Alle emoties die daarbij te voelen waren kwamen vrij.
Zo doorvoelde en doorleefde ik het. Ook het helen van mijn innerlijk kind heeft mij ontzettend veel gebracht. Innerlijk kind oefeningen zijn zo ontzettend krachtig.
Dagelijks volgde ik innerlijk kind meditaties. Ik kan nu zeggen dat ik mijn eigen liefhebbende moeder bent geworden. Ik ben in staat om mezelf te troosten, gerust te stellen en lief voor mezelf te zijn.
Dit alles heeft mij ruimte en lucht gegeven.
Het heeft ervoor gezorgd dat mijn emotionele bagage een stuk lichter is geworden.
Ik ben zo ontzettend dankbaar dat ik dit heb kunnen doen, en dat gun ik jou ook!

Mijn emotionele bagage is een stuk lichter is geworden

Beperkende overtuigingen

We gaan weer even terug naar mijn jeugd. Naast dat de dissociatie ontwikkelde ik ook  een beperkende overtuiging.
Ik was er van overtuigd ik geen liefde waard zou zijn.
Niemand zou ooit van mij kunnen houden.
Liefde was iets waar ik ontzettend mijn best voor moest doen, dacht ik.
Deze gedachten hielt mij dagelijks bezig en ik was er van overtuigd dat deze gedachten waar was.
Er waren genoeg mensen in mijn omgeving die mij het tegendeel lieten zien maar mijn beperkende overtuiging was te diep ingesleten.
Ik voelde me ongelukkig. Ik had een intens verlangen naar een liefdesrelatie. Als tiener dacht ik dat het hebben van een relatie al mijn innerlijke strijd zou oplossen.

Relatieverslaving/bindings- en verlatingsangst

Op mijn 21e kreeg ik voor het eerst een relatie. In de periode voordat ik hem ontmoette was ik niet in balans.
De relatie kende dan ook heftige periodes. Eigenlijk was ik nooit écht gelukkig. De relatie strandde 7 jaar later. Vrij snel daarna kreeg ik een nieuwe relatie. Ook deze relatie was verre van een succes.
Dit heeft ervoor gezorgd dat ik mijn ogen opende. Ik wist dat ik naar binnen moest keren.
Er lag daar al die tijd nog oude pijn te wachten om geheeld te worden.
Dit is het begin geweest van mijn helingsproces. Ik kwam terecht bij een therapeut.
Daar kwam ik voor het eerst in aanraking met het begrip relatieverslaving. Gedurende de gesprekken werd mij helder dat mijn relaties waren gebaseerd op wederzijdse afhankelijkheid (Codependentie)
Codependentie is een reactie op een hechtingstrauma.
Ook kwam ik erachter dat ik diep van binnen een grote angst had om echte verbinding met iemand aan te gaan. En tegelijkertijd voelde ik de angst om iemand los te laten. Bindings- en verlatingsangst.

Codependentie is een reactie op een hechtingstrauma

Geluk in mezelf

Ik vond hulp bij een therapeut en een zelfhulpgroep. Er is geen quick fix naar heling.
Het proces vraagt tijd en toewijding.
Het vraagt van je om de traumatische gebeurtenissen te erkennen en aan te kijken. Op deze manier krijgt het een plekje. De verwondingen kunnen dan helen.

Er is geen quick fix naar heling. Het helingsproces vraagt tijd en toewijding.

Na een lang helingsproces vond ik het geluk in mezelf. Jarenlang was ik ernaar op zoek buiten mezelf.

Ooit las ik een mooi metaforisch verhaal hierover van de bedelaar op de kist. Het is een symbolisch verhaal over eigenliefde. Het gaf mij een nieuw inzicht. Ben je benieuwd naar dit verhaal? Lees het hier.

Tot slot

Vanaf jongs af aan een sterk verlangen in mij om mensen te helpen. Ik wist toen nog niet hoe dit eruit zou komen te zien. Het was toen nog een abstract idee.
Nu, tientallen jaren later, help ik mensen die worstelen op het gebied van relaties.
Mensen die zich (onbewust) niet durven te verbinden of blijven hangen in ongezonde relaties.
Mensen die op een ongezonde manier afhankelijk zijn van een ander. Ook biedt ik ondersteuning op het gebied van relatieverslaving.
Herken jij jezelf in mijn verhaal?
Heb je het vermoeden dat je met bindings- en verlatingsangst, relatieverslaving en medeafhankelijkheid- codependentie te maken hebt? Weet dan dat je er niet alleen voor staat.

Wat is jou persoonlijke verhaal?

Misschien wil je jou verhaal ook met mij delen. Ik luister graag naar je.

Door mijn ervaringsdeskundigheid kan ik mij moeiteloos inleven en begrijp ik waar je doorheen gaat.
Wie weet ben ik de persoon die naast jou kan lopen gedurende jouw unieke proces naar heling.
Je mag altijd contact met mij opnemen voor een gratis kennismakingsgesprek.

Je bent welkom!

Gedurende mijn helingsproces heb ik enorm veel gelezen. Hieronder mijn boekentips waar ik veel aan heb gehad.

Boekentips:

  1. Sue Johnson, Houd me Vast
  2. John Welwood, Liefde geven, Liefde ontvangen
  3. John Bowlby, The attachment theorie
  4. Hannah Cuppen, Liefdesbang

Wil je verder lezen? Op mijn website publiceer ik regelmatig blogs. Wie weet vindt je onderstaande artikelen ook interessant:

 

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Chat openen
Vragen?
Hallo, hoe kan ik je van dienst zijn?